Om het tieglijk vroege 8 u bliezen we verzamelen voor een uitwedstrijd tegen Wivo Sport in het vredige Sint-Eloois-Winkel. Wivo werd vorig jaar knap 4de en ook dit jaar hebben ze titelambities. Bij ons ontbraken door enkele verlofperiodes veel vaste waardes op het wedstrijdblad, wat ons toch noodzaakte om als underdog aan de wedstrijd te beginnen. 
Brecht Degezelle miste zijn debuut als gelegenheidskapitein niet door meteen de toss te winnen. Zoals verwacht begonnen de zwarthemden sterk. Ze combineerden snel en slaagden erin om vooral via de flanken vaak in de zone van de waarheid te komen. De driemansverdediging, met anciens Robin, Pieter-Jan en Lowie, communiceerde goed en kon vaak de laatste pas onderscheppen. En lukte dat niet, dan was er nog onze doelwachter, die zijn eerste blik reflexen opende. Daarnaast depanneerden onze flankspelers ook vaak: Tijs en Matthijs slaagden er vaak in de voorzet eruit te halen. Aan de andere kant konden we voor weinig gevaar zorgen. Een enkele corner versierden we. Het was uit die corner dat Milan een afvallende bal op de slof man: rakelings over. Om het aantal corners van Wivo bij te houden had je stilaan een telraam nodig, maar echt gevaarlijk in de lucht waren ze niet. Vrij gemakkelijk kopten, trapten of boksten we die ballen richting veiliger oorden. 
In de tweede helft meer van hetzelfde. Wivo dreigde vooral via de flanken en na een tweede set fabelachtige reddingen van Brecht werden de zwarthemden stilaan gefrustreerd. Voorin gebruikte nestor Jeroen zijn ervaring om via slimme looplijnen de verdediging te ontrusten. Ook werd er tactisch geschakeld naar een platte 4-4-2. Janneman en Martijn bikkelden samen op het middenveld en konden eenmaal Joachim lanceren. Hij kon na een krachtige rush schuin op de keeper afstormen, maar die hield de hoek klein. In een poging de bal over de keeper te krijgen, ging de bal net als bij Milan over. Net voor tijd was het uiteindelijk dan toch raak bij Wivo: een schuine voorzet vanop links werd door een attente spits in doel gedevieerd, pijnlijk om drie minuten voor tijd toch het gevreesde doelpunt te incasseren.
Brecht speelde net als Dany Verlinden in San Siro de match van zijn leven. In die optiek hadden we misschien wel een puntje verdiend. Maar de eerlijkheid gebied ons ook te zeggen dat ze een duidelijk tandje sterker waren. Volgende week spelen we tegen nieuwkomer DDT Veldegem, een ploeg die we in reeks B al een paar keer klopten. In deze flow en met de terugkomst van enkele anciens krijgen we in en tegen Veldgem een uitgelezen kans om onze eerste punten te pakken.